Tag: positiefdenken
Neem geen sterke beslissingen op een zwak moment
Neem geen sterke beslissingen op een zwak moment.
“Slaap er een nachtje over”. Klinkt als een wat retro advies uit grootmoeders tijd, maar is wel een hele goede. Vooral als het gaat om (grote) beslissingen maken terwijl je emotioneel, angstig of onzeker bent.
Ik ben er op zich helemaal voor om te varen op je intuïtie en om toch echt door te pakken bij een beslissing zonder te blijven twijfelen. Maar dan wel vanuit kracht, rust, en zelfvertrouwen. Sterke beslissingen neem je als je je sterk voelt.
Als je ontevreden bent, neerslachtig of in een dip dan krijgt de hele wereld om je heen en alles wat daarin gebeurt een ‘negatief sausje’. Logisch dat ook je manier van denken en je beoordelingsvermogen daar ook een tik van mee krijgen.
Maak dus geen grote beslissingen als je heel emotioneel bent, zeker niet als dat komt door externe factoren. Wacht even tot de storm iets is gaan liggen voordat je onderweg gaat. Dan bepaal je tenminste
Een BasisBegripblog over kijken naar, blij zijn en werken met wat je wel hebt.
Kinderen geven het goede voorbeeld, namelijk werken met wat je hebt.
Waarom zijn we toch altijd zo bezig met wat we niet hebben, wat er nog gaat gebeuren en niet kunnen?
Kinderen leven veel meer in het moment dan volwassenen doen en dat is best jammer voor de volwassenen eigenlijk. Kinderen blijven niet zo hangen in wat er gebeurd is of wat er nog gaat komen. (“School is voorbij, daar hebben we het niet meer over. Geen idee wat er straks komt. Dus ik ga nu helemaal op in mijn spel”.) En tijdens dat spelen bijvoorbeeld, ‘werken’ ze met wat ze hebben. Een stuk papier, een touwtje, steentjes, gras, een lege fles. Het maakt niet uit (blijkbaar kun je overal soep van maken), ze zijn er uren zoet mee.
Wij als volwassenen zijn voornamelijk bezig met het streven naar of hopen op dingen die we niet hebben. Wat er allemaal fout kan gaan omdat we misschien iets niet kunnen. Of met wat er misschien wel of niet gaat gebeuren in de to
#BasisBegripblog over onzekerheid. Heel logisch, totdat het logisch denken blokkeert.
Onzekerheid is heel logisch, totdat het logisch denken blokkeert
Moeilijke gesprekken die je moet voeren, lastige sociale interactie, omgang met kinderen of pubers kunnen je behoorlijk onzeker maken (of andere dingen). Als iets onbekend is en je weet niet wat er gaat gebeuren, dan kan dat een zenuwachtig gevoel geven.
Onzekerheid is heel normaal en gaat waarschijnlijk ook nooit helemaal weg. Dat hoeft ook niet. Sterker nog, het is zo menselijk dat het een illusie is dat je nooit meer ergens zenuwachtig voor zal zijn. (Lijkt me heerlijk overigens, maar dat zal nooit lukken.)
Je hoeft ook niet te streven naar een ‘onzekerheid-vrij-leven’. Je wordt dan alleen maar extra gestrest, als je ook nog bezig moet zijn met het vechten tegen die gevoelens.
Dus accepteer het gevoel van onzekerheid, maar parkeer het even als je het niet kan gebruiken of om ruimte te geven aan een ander gevoel. Namelijk het gevoel dat je ook weet van jezelf dat je het wel
