kind – BasisBegrip Blog. "Terug naar de basis geeft begrip voor de toekomst".

Verander de focus van een kind van negatief naar positief

Als een kind in een bepaalde bui zit (huilen, niet willen, boos zijn) dan kan het daar in blijven hangen. Vaak is het een kwestie van een soort aangeleerd gedrag, een reflex. Ze zijn het, als het ware, gewend om altijd “nee” te zeggen of te gaan huilen bij een bepaalde situatie. Ze gaan daar dan ook mee door en laten het niet los.

Je kan dan als ouders daar op allerlei manieren op reageren zoals troosten, strenger zijn, er over praten of discussiëren, vragen wat er is enz. Dat is allemaal prima als het werkt, jij kent je kind het best. Maar als het niet helpt, bedenk dan dat de gemeenschappelijke factor van deze reacties is dat je aandacht geeft aan dat gedrag of die bui. Jij als ouder legt er ook de focus op.

Wat ook kan helpen is reageren met iets wat er totaal niets mee te maken heeft, waardoor het kind wordt afgeleid van zijn of haar bui. Ga na een kort moment van aandacht dus gewoon do

Houdt rekening met de fantasie van een kind

Kinderen hebben nog niet veel ervaring in de reële wereld, omdat ze nog aan het opgroeien zijn. Maar daarnaast hebben ze wel veel fantasie en geven ze hun eigen draai aan dingen.

Als een kind een situatie niet goed snapt of er geen goed beeld van kan vormen dan kan het angstig worden, omdat hij of zij zelf het beeld van de situatie verder aanvult met eigen (onzekere) gedachten. Een heleboel kinderen hebben er totaal geen last van, maar zeker de gevoelige “nadenk” kinderen wel waardoor ze bijvoorbeeld iets niet willen doen of niet meer mee willen.

Als je weet dat jouw kind gevoelig is en hier last van kan hebben, zorg dan dat je je daar bewust van bent zodra je het kind gaat vertellen dat jullie bijvoorbeeld iets gaan doen. Bedenk dan even of het kind zich een voldoende goed beeld kan vormen of dat er misschien nog veel ruimte voor eigen invulling is? Je hoeft daarbij echt niet in detail te treden, maa

Kijk eerst even naar je eigen gedrag en uitstraling

Kijk eerst naar jezelf voordat je een kind (of een ander) aanspreekt op het gedrag.

Voordat je een ander aanspreekt op zijn of haar gedrag, bedenk dan eerst even welk gedrag je zelf vertoont op dat moment. Met name bij kinderen is dat belangrijk.

Wat is je uitstraling? Welke emoties heb je zelf? Wat ga je zeggen en is dat logisch?

Vaak reageren we namelijk op dezelfde manier als het gedrag dat we graag willen stoppen of veranderen bij een ander. We verheffen onze stem als de ander gilt. We roepen iets op een boze toon als de ander boos is. We stralen onrust en stress uit als de ander druk doet.

Zoals gezegd is het met name bij kinderen wellicht goed om eerst jezelf even tot de orde te roepen voordat je die “orde” van een kind verlangt. Stel je voor dat het kind druk gilt en jij gaat hysterisch terug gillen dat het nu echt stil moet zijn. Dat komt zo tegenstrijdig over. Daar wordt een kind vaak alleen maar verward en onzeker van zodat het waa

Maak realistische, postieve doelen voor jou, je kind en gezin

Maak realistische doelen voor jou, je kind en gezin (en voor andere dingen ook handig)

Geen één kind is hetzelfde en ze hebben ook allemaal een andere gebruiksaanwijzing. Zeker als er ook nog eens sprake is van bepaalde uitdagingen of diagnosen zijn zoals bijvoorbeeld ADHD of een aan autisme verwantestoornis.

Hoe groter de uitdaging, hoe meer dat vraagt van de ouder. Kennis van een bepaalde diagnose, kennis van het kind, kennis van de invloed van die diagnose op het specifieke kind en kennis van jezelf als ouder. En vervolgens, wat wil je en ga je doen met die kennis. Welke doelen heb je en zijn die realistisch?

Maar het vraagt ook om durven accepteren en loslaten, hoe lastig dat soms ook is. Loslaten van het ideaal plaatje wat je misschien in hoofd hebt, loslaten van jouw eigen ideeën hoe het zou moeten en wat een kind zou moeten kunnen, loslaten van het streven naar het groenere gras van de buren (“want vrienden kunnen wel zonder stress en gedoe e

Basis-handleiding voor een cliënt in de medische molen of de zorg.

Als je de medische molen in moet of gebruik moet maken van de (geestelijke gezondheid) zorg dan is dat meestal niet om de meest leuke redenen. Zeker als het om een kind gaat dan komt er heel wat op een ouder (en kind natuurlijk) af. Er gebeurt vaak zoveel op een hoog tempo dat je het idee hebt geleefd te worden en het overzicht kwijt te raken. Daarom een paar tips om een beetje een gevoel van controle te houden.

Zoek hulp, ten eerste

Het zou het mooiste zijn dat alles in het leven altijd vlekkeloos gaat, maar dat is helaas niet zo. Gaan dingen niet helemaal zoals ze zouden moeten gaan, zoek dan hulp. Daar is de zorg in Nederland voor. Je hoeft namelijk niet overal verstand van te hebben of alles alleen op te lossen.

Snap de reden van de verwijzing

Vaak besef je zelf al dat het beter is hulp te zoeken, maar soms zegt een ander het. Dat is vaak bij kinderen zo, bijvoorbeeld omd