Onzekerheid is heel logisch, totdat het logisch denken blokkeert
Moeilijke gesprekken die je moet voeren, lastige sociale interactie, omgang met kinderen of pubers kunnen je behoorlijk onzeker maken (of andere dingen). Als iets onbekend is en je weet niet wat er gaat gebeuren, dan kan dat een zenuwachtig gevoel geven.
Onzekerheid is heel normaal en gaat waarschijnlijk ook nooit helemaal weg. Dat hoeft ook niet. Sterker nog, het is zo menselijk dat het een illusie is dat je nooit meer ergens zenuwachtig voor zal zijn. (Lijkt me heerlijk overigens, maar dat zal nooit lukken.)
Je hoeft ook niet te streven naar een ‘onzekerheid-vrij-leven’. Je wordt dan alleen maar extra gestrest, als je ook nog bezig moet zijn met het vechten tegen die gevoelens.
Dus accepteer het gevoel van onzekerheid, maar parkeer het even als je het niet kan gebruiken of om ruimte te geven aan een ander gevoel. Namelijk het gevoel dat je ook weet van jezelf dat je het wel